Vergeet de stappen die je hebt gezet, herinner de sporen die je hebt achtergelaten
Vanaf Sarria is het nog 112 km naar SdC. Busladingen met kersverse pelgrims starten hier om de minimale afstand af te leggen die hun het recht geeft op een Compostella (soort oorkonde). Veel Spaanse jongeren lopen dit deel van de Camino omdat het goed op hun CV staat, het “bewijst” dat ze doorzettingsvermogen hebben. […]
Read moreEr hangt een zeer dichte mist over de bergen als we O Cebreiro verlaten, bovendien is het nog donker. Je kunt nog geen 5 meter voor je uit zien. Als we zo’n 10 minuten onderweg zijn hebben we nog geen gele pijl kunnen ontdekken. Wel weerschijnt m’n hoofdlamp op een houten kruis. Blijkbaar is hier […]
Read moreDe spieren in mijn bovenbenen hebben zich goed hersteld vannacht. Na een zeer uitgebreidt ontbijt voor maar liefst 2 euro verlaten we de auberge. De route brengt over asfaltwegen tussen de bergen door, er is slechts sprake van een lichte stijging dus makkelijk beloopbaar. Voordat ik er erg in heb zijn we al in Trabadelo, […]
Read moreWe lopen El Acebo uit en dalen af naar de vallei. In het dorpje Molinaseca steken we via een prachtig gerestaureerde romaanse brug de Rio Meruelo over. Pal rechts van de brug drinken we in een bar een kop koffie. Even buiten het dorp vervolgt de route over een steil stenig pad. Sandro rent naar […]
Read moreVandaag het hoog(s)te punt van mijn Camino. Het Cruz de Ferro op 1504 meter hoogte. Minder impossant dan ik verwachte, eigenlijk is het maar een miezerig kruisje op een hoge houten paal. Maar de symboliek erom heen is groots. Een van de gedachtengangen is dat ieder zijn eigen kruis draagt, en die symbolisch achterlaat bij […]
Read moreHet einde van de meseta. Na het dorpje Villares de Órbigo lopen we de eerste heuvel op, het voorgebergte van de bergketen Montes Lėon die het westelijke deel van de meseta omsluit. Voor mij was de meseta prachtige natuur en doodsaai. Dat sommige etappes doodsaai waren heeft denkelijk niet zoveel met het landschap te maken […]
Read moreHet is bitterkoud als we Relegios verlaten, de adem vormt wolkjes in de lucht. Gelukkig is het windstil. Even buiten Mansilla de Las Mulas komen we Florian tegen. Hij had gisteravond 5 liter wijn soldaat gemaakt met twee ieren en had zich verslapen. In een auberge gaan we eerst maar aan de koffie, dan kan hij […]
Read moreAls we vanmorgen de albergue verlaten is het nog steeds koud, nat en onstuimig. Uit voorzorg de regenkleding maar weer aan, en nu ook de gamaschen. Als het licht wordt krijgen we het flink voor de kiezen. De wind haalt aan tot stormachtig en er vallen pittige buien waarbij er heftige windvlagen zijn. Je moet […]
Read moreHerfstweer. De herfst is ingetreden op de meseta. Vanmiddag begon het eerst te mieseren, daarna begon het flink te regenen. Het is koud en het begint te waaien. Voor de zesde keer tijdens de reis doe ik de regenkleding aan en de regenhoes over de rugzak. Tegen beter weten in neem ik niet de moeite […]
Read moreEen lange saaie dag. Het eerste deel van de route was wel leuk te wandelen, grotendeels langs een irrigatiekanaal tot Fromista. Het tweede deel is lang en saai. De route blijft pal langs de N-120 lopen en loopt door landbouw velden heen waar de gewassen al van geoogst zijn. Voortdurend raast het verkeer langs. Een […]
Read more