Rotnacht gehad. Het hostel was best ok, maar lag vlak bij het metrostation aan één van de drukste straten van Porto. En mijn kamer bevond zich aan de voorkant. De hele nacht pratende (schreeuwende) mannen, auto’s/motoren vol gas en om 5 uur de vuilniswagen die een afvalunit in het trottoir kwam legen, heb geen oog dicht gedaan.

Om 6 uur op en eerst maar ontbeten in het hostel. Daarna met de stadsbus terug naar de plek waar ik gisteren gestopt was. Stap een halte te vroeg uit, dus wat bonusmeters.

Een prachtige wandeling over de boulevards en kades van Porto volgt. Met eerst uitzicht op de rivier de Douro en later op de Atlantische oceaan. Die laatste blijft me altijd fascineren. Het eindeloze op- en afgaan van het tij. Om de haven van Porto heen. Heel toevallig ligt daar een containerschip uit Harlingen te laden. Even later begint het lichtjes te regenen en moet de regenjas aan.

Daarna terug naar de oceaan. Een tocht van zo’n 20km over houten paden op palen volgt. Soms zijn de planken rot, of is er zand overheen gestoven en is het best wel even buffelen in het rulle zand. Om 12:30 uur krijg ik een berichtje van Michel. Hij ziet af van zijn plan om nog een dag in Porto te blijven, en het sightseeing wordt hem ook niet vanwege de regen. Hij is ook onderweg naar Póvoa.

Mijn telefoon geeft een tringeltje alsof er een whatsapp berichtje binnenkomt maar als ik dat wil lezen blijft het scherm pikzwart. Misschien de batterij leeg ? Sluit hem aan op de accu. De telefoon start wel op, en laat het logo van OnePlus zien, maar wordt daarna weer zwart. De paniek slaat me om het hart, hij zal toch niet stuk zijn ? Alles staat erop, route, route informatie, vliegtijden, tickets etc. Hihi, zit al te bedenken wat m’n nieuwe gaat worden, iPhone, Oppo of toch weer een OnePlus.

Dan herinner ik me dat ik dit probleem al een keer eerder heb gehad. Het is geen defect maar waarschijnlijk staat het contrast op helemaal donker. In het felle zonlicht zie ik er niets van en besluit het toestel nader te onderzoeken in het hostel.

Gelukkig heb ik de overnachtingsadressen ook op papier mee. Vraag de dame van Touristoffice om de route voor me uit te tekenen. Dat blijkt niet nodig want de Auberge zit vlak om de hoek. De Auberge is wederom voorzien door de gemeente en is van prima kwaliteit én donativo.

Reserveer ook een bed voor Michel, pak m’n zwemkleding en begeef me naar het strand. Maar oei, dat is toch nog wat fris en het water lijkt nog frisser. Dus met de kleren aan even op het strand gezeten. De grindsteentjes laten m’n voetzolen tintelen.

Maak in de keuken van het hostel een omelet van 6 eieren, een paprika een rode ui en gedroogde ham. Een hele pan vol, maar gaat toch helemaal op. Daarna een fruitcocktail van een banaan, appel en twee pruimen als toetje. Een koningsmaal.

Michel arriveert pas om 19:30 uur, samen drinken we nog een biertje en dan is het al weer tijd om op bed te gaan. In de hostel is het dan al doodstil, alle (voornamelijk) jonge Duitse pelgrims liggen al op bed. Dat is een goed teken.

Logies:

Albergue de peregrinos São José de Ribamar
Av. Mouzinho de Albuquerque 32
Póvoa de Varzim
+351 252 622 314
albergueribamar@gmail.com
€ Donativo